Έχουμε ένα κοινωνικό κράτος μειωμένης έως ελάχιστης αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας στη άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.Την περίοδο πριν την κρίση, όταν η κοινωνική δαπάνη πλησίαζε τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο, το ποσοστό φτώχειας στη χώρα μας έμεινε σχεδόν αμετάβλητο γύρω στο 20%-21%, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καιροσκοπισμός, διοικητικές αστοχίες, λάθη σχεδιασμού, πελατειακές και συντεχνιακές στρεβλώσεις, δυσκίνητοι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί έχουν διαχρονικά υπονομεύσει τον ρόλο της κοινωνικής προστασίας στη χώρα μας και την εμπιστοσύνη των πολιτών στο θεσμό του κοινωνικού κράτουςκαι της Τ.Α 1^ου Βαθμού.

Στη παρούσα συγκυρία, η οικονομική κρίση έχει «λυγίσει» την ελληνική κοινωνία. Νέοι, άνεργοι, γυναίκες και παιδιά είναι τα πρώτα θύματα. Ταυτόχρονα, η κρίση αυξάνει για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες το υψηλό ποσοστό φτώχειας των νοικοκυριών με αρχηγό-επικεφαλή τον άνεργο στον πληθυσμό. Οι εξελίξεις αυτές αναδεικνύουν με δραματικό τρόπο την ανάγκη στήριξης των ανέργων, των χαμηλόμισθων, των φτωχών οικογενειών. Όμως, τα αυξανόμενα προβλήματα και τις εντεινόμενες ανασφάλειες που καλείται να καλύψει το κοινωνικό κράτος χαρακτηρίζονται τόσο από την αδυναμία τυποποίησης των κινδύνων σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης όσο και από τη ρευστότητα επικέντρωσης σε συγκεκριμένες ομάδες-στόχους.

Η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους είναι αδιανόητη χωρίς την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, προκειμένου να καλυφθούν αποτελεσματικότερα οι ανάγκες των τοπικών κοινωνιών διορθώνοντας τις γνωστές αγκυλώσεις του κράτους. Κατά το στάδιο σχεδιασμού πολιτικών κοινωνικής προστασίας από την κεντρική διοίκηση, η τοπική κοινωνία είναι η μόνη που μπορεί να καταγράψει άμεσα τις τοπικές ανάγκες και να προσφέρει στους σχεδιαστές της κεντρικής διοίκησης μία πλήρη εικόνα των προβλημάτων και των αναγκών ανά περιοχή. Κατά το στάδιο της εφαρμογής πολιτικών κοινωνικής προστασίας, η τοπική κοινωνία μέσω των δομών της μπορεί να προσαρμόζει τα προγράμματα που υλοποιεί στις τοπικές ιδιομορφίες, ώστε να αποφεύγονται προβλήματα εκ των άνω ρύθμισης των κοινωνικών αναγκών. Κατά το στάδιο της πρόληψης των κοινωνικών προβλημάτων, η τοπική κοινωνία μπορεί να συμβάλει στην ενδυνάμωση της κοινωνικής αλληλεγγύης μεταξύ ατόμου και ομάδας, ώστε κάθε πολίτης να αισθάνεται υπεύθυνος και ικανός να συμβάλλει στην αντιμετώπιση των τοπικών αναγκών με την προσωπική ενεργητική του συμμετοχή.

Μια τέτοια αντίληψη στην πράξη μπορεί να σημαίνει την ανάπτυξη από τους δήμους διαφορετικών δομών/υπηρεσιών για την αντιμετώπιση επιμέρους όψεων κοινωνικού αποκλεισμού ή επιμέρους ευπαθών πληθυσμιακών ομάδων όπως είναι ένα ένα ολοκληρωμένο σύστημα αντιμετώπισης της φτώχειας και της αστεγίας, ένα ολοκληρωμένο σύστημα φροντίδας των υπερήλικων και αντιμετώπισης των προβλημάτων που έχουν οι μοναχικοί άνθρωποι, οι μονογονεϊκές οικογένειες, σε συνδυασμό με την εφαρμογή εμπροσθοβαρών προγραμμάτων αύξησης της απασχόλησης, με συνέπεια την συγκράτηση του πληθυσμού,  ιδιαίτερα των νέων, στον τόπο τους.

Η διεθνής εμπειρία και το παράδειγμα άλλων χωρών της Ευρώπης (Γερμανία, Σουηδία, Ην. Βασίλειο, Φιλανδία), στις οποίες το μοντέλο της αποκέντρωσης λειτουργεί εδώ και πολλές δεκαετίες αποδεικνύει ότι η αποκέντρωση δεν είναι αυτοσκοπός ή πανάκεια και ότι, προκειμένου να συμβάλει αποτελεσματικά στη πρόληψη και την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων θα πρέπει να εφαρμόζεται μέσω ενός ολοκληρωμένου και συγκροτημένου πλάνου που στηρίζεται στους ακόλουθους άξονες: 1) θεσμοθέτηση στόχων παροχής ποιοτικών υπηρεσιών από τους ΟΤΑ, που εξειδικεύονται μέσω της χρήσης δεικτών και κριτηρίων απόδοσης και αποτελεσματικότητας, 2) σύσταση μηχανισμών παρακολούθησης και αξιολόγησης των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους ΟΤΑ, 3) υιοθέτηση τοπικών σχεδίων κοινωνικής παρέμβασης που θα εξειδικεύουν τις δράσεις των ΟΤΑ στο πεδίο της κοινωνικής προστασίας, 4) βελτίωση του οργανωτικού / διαχειριστικού / χρηματοδοτικού πλαισίου άσκησης πολιτικών κοινωνικής προστασίας από τους ΟΤΑ.

Παράλληλα, η ανάγκη ενδυνάμωσης των παρεμβάσεων κοινωνικής προστασίας, ώστε αυτές να μπορέσουν να μετριάσουν τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης, επιτάσσει τη προώθηση του προνοιακού πλουραλισμού για τη παροχή ποιοτικών υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Εδώ, η πραγματικότητα μας ξεπερνά. Η παρατεταµένη κρίση του κοινωνικού κράτους κατά τη διάρκεια της κρίσης έχει ήδη επιτρέψει την άνοδο µιας νέας µορφής κοινωνικής οικονοµίας επονοµαζόµενη «οικονοµία της αλληλεγγύης». Μιλάµε λοιπόν για µια µορφή κοινωνικής οικονοµίας προσανατολιζόµενης στις δράσεις εκείνες που αφορούν στην τοπική ανάπτυξη, στην καταπολέµηση του αποκλεισµού, και στην επανενσωµάτωση µακροχρόνια ανέργων. Αυτή η συνύπαρξη κράτους, ιδιωτικού τομέα και κοινωνίας των πολιτών έχει ήδη δημιουργήσει ένα νέο, πολυεπίπεδο τοπίο με συμπληρωματικούς και όχι κατ’ ανάγκη συγκρουσιακούς ρόλους που καλύπτουν το φάσμα παροχής κοινωνικών υπηρεσιών. Την πραγματικότητα αυτή πολλές φορές διστάζουμε να την αναγνωρίσουμε λόγω ίσως ιδεολογικών εμμονών σε κρατικού τύπου παρεμβάσεις. Όμως η κοινωνία των πολιτών και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις γενικά, σε συνεργασία κυρίως με τους οργανισμούς  Τοπικής Αυτοδιοίκησης, και προβλήματα επιλύει σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης και θέσεις εργασίας προσφέρει, εμπλουτίζοντας σημαντικά το κοινωνικό μοντέλο.

Σε αυτό το πεδίο αναδιαμόρφωσης του κοινωνικού κράτους, θα πρωταγωνιστήσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση του μέλλοντος. Ας ελπίσουμε ότι οι δημοτικές εκλογές θα αναδείξουν τοπικές ηγεσίες έτοιμες να διεκδικήσουν σθεναρά έναν ισχυρότερο ρόλο των Δήμων σε θέματα κοινωνικής πολιτικής.

Ο Δήμος έχει στις αρμοδιοτητές του την ευθύνη να ρυθμίζει το σύνολο των τοπικών κοινωνικοοικονομικών υποθέσεων σύμφωνα με τις αρχές της εγγύτητας και της επικουρικότητας με κύριο μελημά του την προστασία,την ανάπτυξη και τη συνεχή βελτίωση των συμφερόντων των δημοτών χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.

Οι τοπικές υποθέσεις ιεραρχούνται σε επτά βασικούς τομείς που αποτελούν βασική προτεραιότητα για τον Νέο Δήμο με Αξίες και Όραμα:

• Ανάπτυξη
• Ποιότητα ζωής και εύρυθμη λειτουργία της πόλης και των οικισμών
• Περιβάλλον
• Άμεση απασχόληση των (ανέργων και πρώην χρηστών ουσιών)
• Κοινωνική Αλληλεγγύη και Προστασία
• Παιδεία,Πολιτισμός και Αθλητισμός
• Πολιτική Προστασία

Η απουσία ενεργών δημοτών είναι η αιτία της αποτυχίας των δημοτικών αρχών και των δημοτικών παρατάξεων.Εμείς αυτό παλεύουμε να αλλάξουμε στην προσπάθεια μας να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα του Δήμου Ηρακλείου.

*Ο κ.Ευάγγελος Μαματζάκης είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τους Ηράκλειο Ενεργοί Πολίτες στις Δημοτικές Εκλογές 2019

πηγή : Εφημερίδα Νέα Κρήτη

Προκλητικός ο τίτλος του άρθρου μεγαλύτερη όμως πρόκληση είναι αυτή των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όχι μόνο εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των υποψηφίων δημάρχων και δημοτικών συμβούλων, αλλά κυρίως γιατί με το νέο νομοθετικό πλαίσιο δημιουργούνται απαιτήσεις συνεννόησης για τη λήψη αποφάσεων στο δημοτικό συμβούλιο.
Είναι σίγουρο ότι προϋπόθεση γι’ αυτό αποτελεί η υψηλή πολιτική παιδεία, και το επεξεργασμένο σχέδιο και όραμα. Γιατί μόνο πολίτες – λαοί με μια ώριμη, επεξεργασμένη και ισχυρή συνείδηση της έννοιας του γενικού, δημόσιου αγαθού μπορούν να διαμορφώσουν μια αξιοπρεπή σχέση με την πόλη και τον χώρο.
Εντούτοις, στις πόλεις που διαμορφώσαμε κυριαρχούν φορτία τσιμέντου και ανθρώπων με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται ο δημόσιος χώρος και κατ’ επέκταση να μην έχει βήμα ο δημόσιος λόγος. Σε αυτές τις συνθήκες διαμορφώνεται μαζική αντίληψη που οδηγεί σε ένα πρότυπο εξωγενούς και όχι ενδογενούς ανάπτυξης, με αποτέλεσμα η απαιτούμενη μεγάλη κατανάλωση να ελέγχεται από ξένες αλυσίδες διανομής ενώ τα μέσα προβολής και επικοινωνίας ομογενοποιούν τους κατοίκους και τον πολιτισμό.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει μέχρι τώρα, αυτό που οφείλει να παράγει η πόλη, η δημοκρατία, η εκκλησία του δήμου είναι οι σκεπτόμενοι πολίτες. Και στην πρόκληση αυτή οι πολίτες πρέπει να επιλέξουν την πολιτική που πρεσβεύει το αληθινά νέο.
Το νέο στην πολιτική δεν έρχεται από το πουθενά, δεν κατευθύνεται από αόρατους μηχανισμούς, δε μοιάζει με προσκεκλημένο jeune premier στη σκηνή των δημοτικών πολιτικών δρώμενων.
Ούτε η επιστροφή του παλιού που ενδύεται το μανδύα του νέου, φέρνοντας στο μυαλό μας τη θεωρία του πολιτικού μεταμορφισμού, εγγυάται τις απαιτούμενες αλλαγές.
Η επίκληση του «διαφορετικού» που δεν έχει συγκροτημένη άποψη και σχέδιο, λειτουργεί ατομικά και αυτάρεσκα, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να καθηλώσει τη δυναμική της πόλης και να διαιωνίσει τα προβλήματα λόγω αναποτελεσματικότητας και ραθυμίας.
Εμφανίζεται ακόμη μια επίφαση «νεωτερικότητας», που στην ουσία είναι η επανάληψη του παλιού μηχανιστικού μοντέλου ανάδειξης άφθαρτων ηγετών και διαπιστώνεται η αγωνιώδης προσπάθεια πολιτικής επιβεβαίωσης προσώπων και σχημάτων που καταναλώνουν το δημόσιο βίο.
Φορείς του νέου είναι όσοι πραγματικά έδειξαν ήθος, εργατικότητα, παρήγαγαν ιδέες, συγκρούστηκαν με κατεστημένες αντιλήψεις, αντιπαρατέθηκαν, δε συμβιβάστηκαν, ήταν παρόντες και μίλησαν, δε σιώπησαν αποδεχόμενοι τετελεσμένα. Αυτοί βλέπουν τις ιδέες τους να δικαιώνονται γιατί η πολιτική πέρα από τέχνη του εφικτού, όταν συνυφαίνεται με επαρκές μορφωτικό επίπεδο, είναι και πρόβλεψη.
Ένα δεύτερο μεγάλο ζήτημα είναι αυτό της πολιτικής ηθικής.
Η δημόσια πολιτική ηθική κρίνεται στα πεδία της πολιτικής δημιουργίας, του πολιτικού καθήκοντος και του χρέους, της διάθεσης προσφοράς και όχι του αρμέγματος της αγελάδας. Το τελευταίο είναι απόρροια μιας προπολιτικής αντίληψης δεν είναι παιδεία της πόλης και πρόταγμα πολιτισμού.
Σε αυτή την κρίσιμη για την πόλη και την αυτοδιοίκηση εκλογική μάχη αναμετρώνται οι ιδέες με τους μηχανισμούς, το ήθος με τα συμφέροντα, η πολιτική με τον τακτικισμό, το παραγωγικό με το καταναλωτικό πρότυπο.
Οι πολίτες οφείλουν να επιλέξουν ποιον δήμο και ποια αυτοδιοίκηση θέλουν.
Ήδη τα προβλήματα είναι πολλά, το έργο που πρέπει να γίνει τιτάνιο.
Ιδέες, πρακτική, αξίες, όραμα και ικανότητες συνθέτουν το παζλ των χαρακτηριστικών της ζητούμενης δημοτικής διακυβέρνησης.
Οι «Ενεργοί πολίτες» μαζί με όλα τα παραπάνω διαθέτουν την εμπειρία και την αποδεδειγμένη διάθεση για να οδηγήσουν τον δήμο μας στους δρόμους μιας άλλης ανάπτυξης.

*Ο κ. Αναστάσιος (Τάσος) Τσατσάκης είναι ΕΤΕΠ στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη «Ενεργοί Πολίτες» και υποψήφιο δήμαρχο τον Ηλία Λυγερό.

πηγή :  cretalive.gr

Σαs προσκαλούμε στn σuνάντnσn των «Ενεργών πολιτών» με τα Αθλnτικά Σωματεία και εν γένει ανθρώποus του Αθλnτισμού και φορείs, για θέματα:
Διαχείριση αθλητικών χώρων και ζητήματα αθλητισμού.
Οι προτάσειs όλων πολύτιμεs.

Δευτέρα 20 Μαΐου 2019 ξενοδοχείο ATRI0N ώpα 21:00 μ.μ

Μια νυχτερινή βόλτα στο Ηράκλειο, στάθηκε η αφορμή – για άλλη μια φορά – για σκέψεις για την πόλη που το σκοτάδι της νύχτας καλύπτει τις πληγές της ημέρας. Με αφετηρία το Κομμένο Μπεντένι, διασχίζοντας τον Λάκκο, βγαίνοντας στην Αγίου Μηνά, φτάνοντας στον πολύπαθο και αναπλασμένο(!) “σταυρό” της πόλης, βαδίζοντας την Δικαιοσύνης, σταματώντας για λίγο στην πλατεία Ελευθερίας και μετά μέσω της Πεδιάδος φτάνοντας στην Καινούργια Πόρτα και ακολουθώντας την Πλαστήρα, ο περίπατος σταματά στην αφετηρία του, στο Πολιτιστικό. Η νύχτα, είναι αλήθεια, δεν αφήνει να φανεί, ή τουλάχιστον κάνει λιγότερη εμφανή την παράταιρη εικόνα που αντικρίζει ο διαβάτης την ημέρα. Βέβαια, την ίδια διαταραγμένη εικόνα εσωτερικεύει ο δημότης και ο επισκέπτης της πόλης σε όποια μέρη του πυκνοδομημένου οικιστικού ιστού κι αν περιηγηθεί. Δεν είναι καλύτερος ο Σταυρωμένος, ο Ξεροπόταμος και οι δυτικές συνοικίες της πόλης. Οι Τρεις Βαγιές, το Κορακοβούνι, η Φορτέτσα, οι νότιες συνοικίες, ανταγωνίζονται στην ακαταστασία όψεων και δρόμων. Η Νέα Αλικαρνασσός, η Βιομηχανική, η Καλλιθέα, η ανατολή της πόλης, δεν είναι καλύτερη. Όσο για το παράκτιο βόρειο μέτωπο, από το Καρνάγιο μέχρι την Αγία Τριάδα και το Παγκρήτιο, συμπυκνώνει την πολεοδομική διαταραχή.

Ποιο είναι επομένως, το αισθητικό αποτύπωμα της πόλης; Τι θα κρατήσει στις αναμνήσεις του, χωρίς να το αποβάλει, αλλά αντίθετα να το μυθοποιήσει, ο επισκέπτης; Ποια είναι τελικά, που είναι και το πιο σημαντικό, η άυλη αξία που σωρεύει κάθε κάτοικος της πόλης και αντιπροσωπεύει την έννοια “Ηράκλειο, η πόλη μου”; Αυτό, δηλαδή, που με θετική ενέργεια, κι όχι από συνήθεια, περνά η μια γενιά στην άλλη;

Παραβιάζω ανοιχτές καστρόπορτες αν συνοψίσω με αρνητικό τρόπο τα προηγούμενα. Η αισθητική ρύπανση, που είναι ευρύτερη από την οπτική, αντιπροσωπεύει το σύγχρονο Ηράκλειο. Η πολεοδομική αναρχία, τα σκουπίδια, το κακοφορμισμένο κυκλοφοριακό, η αποσυναρμολόγηση των γειτονιών και του ρόλου τους, η έλλειψη πρασίνου, οι γραμμές του ορίζοντα που πληγώνουν με την ακαταστασία τους, οι κακοσυντηρημένοι και ταλαίπωροι δημόσιοι χώροι, συνθέτουν την απόλυτη αισθητική διαταραχή, που επιδρά στο ψυχισμό μας, δημιουργεί νεύρα και εντείνει το άγχος των κατοίκων της υπερσυγκεντρωτικής μεγαλούπολης της Κρήτης.

Όμως, αν και φαντάζει δύσκολο να αντιστραφεί η παραπάνω απογοητευτική εικόνα, πιστεύω βαθιά ότι μπορεί η εικόνα να αντιστραφεί! Κι αν δεν μπορούμε να μεταβάλλουμε την εικόνα της πόλης με μαγικό τρόπο, από άκρη σε άκρη, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, μπορούμε να δημιουργήσουμε θύλακες αρμονίας και ομορφιάς διάσπαρτες παντού. Με αταλάντευτη θέληση του δήμου, κανένα δημόσιο κτίριο δεν θα παραμένει άβαφο και ασυντήρητο! Τα έξυπνα κινητά θα γίνουν σύμμαχος του πολίτη σε αυτή τη δέσμευση των Ενεργών Πολιτών, ώστε με μια απλή εφαρμογή (app) ο δήμος να επεμβαίνει και ο δημότης να ενημερώνεται συνεχώς για το τι έχει γίνει.

Παράλληλα, επειδή το πρόσωπο της πόλης δεν είναι μόνο τα δημόσια κτίρια, αλλά και τα ιδιωτικά, ο δήμος σε συνεργασία με τα τοπικά συμβούλια, αλλά και με ομάδες πολιτών, θα συνδράμει τους δημότες ώστε να υλοποιούν προγράμματα αισθητικής αναβάθμισης όψεων. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορούν να συναφθούν μνημόνια συναντίληψης μεταξύ φορέων, συλλογικοτήτων και δήμου. Να προωθηθούν πρωτοβουλίες του ιδιωτικού τομέα και των επιχειρηματιών του τόπου, που έχουν κάθε λόγο να ομορφαίνει η πόλη. Να τρέχουν συνεχώς καμπάνιες με θετικά μηνύματα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, καθώς και ενημερωτικές εκδηλώσεις στα σχολεία, στους νέους ηρακλειώτες, στην ελπίδα και στο μέλλον της πόλης. Ο δήμος σε όλα τα προηγούμενα θα παρέχει τεχνική και αισθητική καθοδήγηση για το άρτιο τελικό αποτέλεσμα, αλλά και οικονομική ενίσχυση. Οι δημότες δεν είναι φόρου υποτελείς της Λότζιας.

Η εικόνα του Ηρακλείου, το αισθητικό αποτύπωμα, αυτό που το μάτι του επισκέπτη σαρώνει συνεχώς και καταχωρεί στα βάθη του είναι-του και αισθάνεται πλήρης όταν φεύγει και νοσταλγεί να ξαναέρθει,  είναι ο πολυτιμότερος θησαυρός που η δημοτική αρχή θα πρέπει να φροντίζει να συγκεντρώνεται στο ταμείο του δήμου. Μόνο που αυτό το ταμείο δεν είναι στην Λότζια, αλλά διαχέεται παντού: στο Ηράκλειο, στην Αλικαρνασσό, στον Γοργολαίνη, στην Παλλιανή και στο Τέμενος.

Οι Ενεργοί Πολίτες με επικεφαλής τον Ηλία Λυγερό δεσμεύονται ότι αυτό το ταμείο από χρόνο σε χρόνο θα αυξάνει!

*Ο κ.Χαράλαμπος (Μπάμπης) Κουτρούλης, iraklio@koutroulis.gr, Ηλεκτρολόγος Μηχ/κός, Πρόεδρος Αντ. ΤΕΕ Ανατ. Κρήτης, υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την Παράταξη “Ηράκλειο, Ενεργοί Πολίτες”

πηγή candiadoc.gr

Αποτύχατε, κύριε δήμαρχε, και μόνο που δώσατε ευκαιρία στον Κουράκη

Είχα πολλούς λόγους να επιθυμώ, ως δημότης Ηρακλείου, την επιτυχία της δημοτικής αρχής Λαμπρινού. Όχι μόνο στη γενική λογική που οφείλει να κυριαρχεί στην αντίληψη κάθε πολίτη, δηλαδή να εύχεται καθένας που διοικεί να επιτυγχάνει. Αλλά, πρωτίστως, επειδή λίγες ώρες πριν τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών του 2014, “φώναξα” πολύ δυνατά ότι για να φύγει το σύστημα Κουράκη που έπνιγε την πόλη – εξαιτίας πολλών, όχι απαραίτητα πολιτικών, λόγων, αλλά και λόγω της πολύχρονης παραμονής στη θέση εξουσίας, χρόνος που μετατρέπει ακόμα και τη διάθεση προσφοράς σε ιδιοκτησιακή αντίληψη- θα έπρεπε να ψηφιστεί ο Βασίλης Λαμπρινός. Αυτός ήταν ο αντίπαλός του. Μόνο αν εκείνος εκλεγόταν, δεν θα είχαμε μια ακόμα περίοδο Κουράκη.

Κι αυτό συνέβη. Ίσως επειδή η κοινωνία έχει ένα “αμυντικό ένστικτο”, που ξέρει να λέει, “ως εδώ”.

Αλλά δυστυχώς αποδείχτηκε ότι ο ίδιος ο κ. Λαμπρινός και οι συνεργάτες του δεν περίμεναν ότι θα είχαν την ευκαιρία και την τιμή. Κι έτσι έμειναν μόνο σε ό,τι έκαναν οι πολίτες. Πήραν συγκυριακά τη δημοτική αρχή, επειδή εκείνοι ήταν οι αντίπαλοι του Κουράκη στον δεύτερο γύρο. Αλλά δεν είχαν ούτε πρόγραμμα αλλά ούτε και διάθεση να αλλάξουν την πόλη, από τα πιο μικρά και καθημερινά, μέχρι τα πιο μεγάλα και οραματικά.

Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, τα πράγματα στην πόλη δεν άλλαξαν. Σε μερικές περιπτώσεις έγιναν και χειρότερα. Η καθημερινότητα των πολιτών έχει και τη μορφή βαρβαρότητας. Από την οδύσσεια στους σπασμένους δρόμους, μέχρι μέχρι την απόγνωση οδηγών και πεζών να κυκλοφορήσουν σε ένα οδικό δίκτυο διαρκώς μπλοκαρισμένο. Από τη βρομιά που αναδύεται από κάθε γωνιά, λόγω σκουπιδιών, μέχρι το ελάχιστο υπάρχον πράσινο που χάνεται.

Ακόμα και ο πολιτισμός, ένα θεωρητικά προνομιακό πεδίο για τη σημερινή δημοτική αρχή έναντι της προηγούμενης, δεν αξιοποιήθηκε. Γιατί πολιτισμός δεν είναι οι καλές εκδηλώσεις, αλλά μόνο για την ελίτ και για τους ψηφοφόρους των δημοτικών παραγόντων.

Η ίδια η πνευματική κληρονομιά αυτής της πόλης, η Βικελαία (αυτή κι αν ήταν προνομιακό πεδίο πολιτικής για τη σημερινή διοίκηση…), αγνοήθηκε επιδεικτικά από τη σημερινή δημοτική αρχή. Αν η διοίκηση Κουράκη, που “διακρίθηκε” για την αντίληψή της περί… μη “κερδοφορίας” της Βιβλιοθήκης και γι αυτό την πολέμησε, κόντεψε να βάλει λουκέτο στη Βικελαία, η διοίκηση Λαμπρινού θα βάλει σίγουρα λουκέτο λόγω της εγκατάλειψής της από πλευράς ανθρώπινου δυναμικού… Στη Βιβλιοθήκη, για την οποία έχει εκφράσει θαυμασμό ο παγκόσμιος πνευματικός κόσμος και για την οποία αγωνιούσαν μέχρι την έσχατη πνοή τους μορφές όπως ο Νίκος Γιανναδάκης και ο Ανδρέας Σαββάκης, έχουν απομείνει μερικοί μόνο δημοτικοί υπάλληλοι, από εκείνους που την κράτησαν με νύχια και με δόντια στα δύσκολα χρόνια Κουράκη, απογοητευμένοι πλέον από την αντιμετώπιση της σημερινής δημοτικής αρχής, που έταξε πολλά αλλά ουδέν έπραξε, και στην πόρτα της συνταξιοδοτικής εξόδου. Αν η διοίκηση Λαμπρινού μπορούσε να συνεχίσει στο τιμόνι του δήμου, με την ίδια πολιτική (γιατί άραγε θα την άλλαζε σε μια δεύτερη θητεία, όταν στα πρώτα “ενθουσιώδη” χρόνια έδειξε αδιαφορία;) τότε θα φορτωνόταν με ό,τι δεν “κατάφερε” η διοίκηση Κουράκη, δηλαδή στη μετατροπή της περίφημης Βικελαίας σε μια μικρή επαρχιακή βιβλιοθήκη. Ή ακόμα και στην αναστολή της λειτουργίας της, λόγω έλλειψης υπαλλήλων…

Ακόμα, ποιο οραματικό έργο, πέραν της καθημερινότητας έγινε στην πόλη; Ποιο έργο παραδόθηκε που οδηγεί, έστω και σε μικρό βαθμό, στη διαμόρφωση μιας νέας σύγχρονης πόλης, κατά τη διακήρυξη Λαμπρινού το 2014; Αντίθετα, πλήθος είναι τα μισοτελειωμένα έργα που επιτείνουν τη βαρβαρότητα στη ζωή των πολιτών. Από τον (εγκαταλειμμένο) Δερματά μέχρι τα ατελείωτα έργα στη Δικαιοσύνης και αλλού. Για τα οποία ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Αναστασάκης αυτάρεσκα (έως αλαζονικά) διακήρυττε ότι δίνουν στο Ηράκλειο ένα… “ευρωπαϊκό άρωμα”, αλλά όταν έφτανε η κρίσιμη φάση και κορυφωνόταν η οργή των πολιτών, ζητούσε συγγνώμη… Μια συγγνώμη, δυο συγγνώμες, τρεις συγγνώμες, ε, άντε στο καλό!

Ακόμα και στο φαραωνικό και σκανδαλώδες Πολιτιστικό – Συνεδριακό Κέντρο, αυτό στο οποίο επικεντρώθηκε εν πολλοίς η προεκλογική συζήτηση του 2014, ακολουθήθηκε ο ίδιος δρόμος, αυτός που οι δημότες καταδίκασαν με την ψήφο τους. Ακόμα και ο υπεύθυνος του έργου (που τοποθετήθηκε από τη δημοτική αρχή Κουράκη), εκείνος που εξέφραζε την πολιτική που εκτόξευσε το έργο από τα 22 εκατ. ευρώ του προϋπολογισμού στα 55-60 εκατ. της πραγματικής δαπάνης, παρέμεινε στη θέση του στη μισή θητεία Λαμπρινού. Κι απομακρύνθηκε όταν έγραψε άρθρο κατά των “εργοδοτών” του στη δημοτική αρχή.

Θα πει κανείς ότι τουλάχιστον αυτή η δημοτική αρχή δεν έδειξε στοιχεία διαπλοκής. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος τί ακριβώς σημαίνει το να αναθέτει ο αρμόδιος (νεοδημοκράτης) αντιδήμαρχος σε ιδιωτική εταιρεία (με πρόεδρο τον νεοδημοκράτη και πρόεδρο τη ΝΟΔΕ) και με ποσό μισό εκατομμύριο ετησίως την εφαρμογή μέρους των κυκλοφοριακών μέτρων (που ακόμα δεν ωρίμασαν, αλλά το χρήμα πέφτει…) ή να αλλάζει όλο το σύστημα της κυκλοφορίας σε μέρος του ιστορικού κέντρου ώστε να οδηγούνται τα οχήματα σε ιδιωτικό χώρο που κατά τύχη ανήκει σε γνωστό νεοδημοκράτη επιχειρηματία του Ηρακλείου…

Οι αναθέσεις δε σταμάτησαν. Κι αυτό είναι υποψία για τί μπορεί να συμβαίνει… Οι προσλήψεις από το παράθυρο (ακόμα και των ανιψιών προέδρων ή αντιπροέδρων δημοτικών οργανισμών), οι αναθέσεις εργολαβιών σε εταιρείες ιδιοκτησίας δημοτικών παραγόντων, δεν ξέρω πόσο νόμιμο και ηθικό είναι…

Όμως ο δήμος έγινε κερδοφόρος, μας λέει περήφανα η σημερινή δημοτική αρχή! Έχει στο θησαυροφυλάκιό του 50 εκατομμύρια ευρώ! Και τί έγινε; Πού επενδύονται αυτά τα χρήματα; Έχεις 50 εκατομμύρια “κέρδος” αλλά έχεις διαλυμένο οδικό δίκτυο ή ανθρώπους που δεν έχουν καθημερινά φαγητό στο τραπέζι τους κι εσύ δηλώνεις υπερήφανος; Έχεις 50 εκατομμύρια και δεν τα κάνεις υποδομές στην πόλη ή κοινωνική πολιτική; Αν ήσουν ιδιωτική επιχείρηση καλώς θα μεγάλωνες το κομπόδεμά σου…

Αλλά δεν είσαι! Είσαι;

Αποδείχτηκε παράλληλα το συγκυριακό της παράταξης (και διοίκησης) Λαμπρινού από το γεγονός ότι λειτούργησε ως τροφοδότης στον “αντίπαλο” του 2014: η μισή εκλεγμένη δημοτική αρχή βρίσκεται σήμερα στον συνδυασμό Κουράκη! Άνθρωποι που υποτίθεται διοίκησαν ώστε να πέσει και να συντριβεί το “σύστημα Κουράκη”.

Φυσικά έβαλε το χεράκι του ο γαλάζιος τοπικός βουλευτής Αυγενάκης, που όμως βρήκε πρόσφορο έδαφος στα κελεύσματά του, αποδεικνύοντας ότι η ομάδα δεν ελεγχόταν μόνο από τον δήμαρχο αλλά και από τον κομματάρχη. Αυτό προφανώς δεν έγινε εν αγνοία του δημάρχου. Κι αν έγινε, αν αιφνιδιάστηκε από την “αυγενακειάδα” μέσα στο ίδιο το γραφείο του, τότε, λυπάμαι, αλλά απέδειξε ότι αυτό που έγραψα από την πρώτη στιγμή, ότι δηλαδή μπορεί (και είναι) ένας ευγενής αστός του Ηρακλείου, φύσει και θέσει υπερασπιστής και καλός εκπρόσωπος των συμφερόντων του νομικού κόσμου, αλλά δεν μπορεί να είναι ο πρώτος στον μεγαλύτερο (και με τα πλέον πολύπλοκα προβλήματα) στην Κρήτη, μάλλον ισχύει.

Αν δεν κατάλαβε ότι είχε μέσα στον κόρφο του έναν φτωχοδιάβολο που έκανε “παράλληλο κουμάντο”, δεν κάνει για το αξίωμα…

Ασφαλώς έγιναν και θετικά αυτή την περίοδο. Ναι, η δημοτική αρχή διακρίθηκε για τη στάση της στο προσφυγικό. Κι αυτό αναγνωρίζεται.

Ασφαλώς επίσης άλλαξε ένα πράγμα, που όμως δεν στοιχειοθετήθηκε ως ικανή συνθήκη αλλαγής. Η έκφραση της Λότζια έγινε περισσότερο ευγενής και δημοκρατική. Δεν μπήκαν στο στόχαστρο (τουλάχιστον δημόσια) όσοι διαφώνησαν, όσοι έκριναν και κατέκριναν.

Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Πολύ περισσότερο που σήμερα ο κ. Κουράκης έχει ξανά την ευκαιρία να διεκδικήσει την επιστροφή του. Κι αυτό είναι “έργο” της διοίκησης Λαμπρινού…

* Ο κ.Αλέκος Α. Ανδρικάκης είναι δημοσιογράφος, υπεύθυνος του Candiadoc.gr και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ηρακλείου με τους “Ενεργούς Πολίτες” 

πηγή : candiadoc.gr

Ένα βασικό πρόβλημα που καλείται η Δημοτική Αρχή να αντιμετωπίσει και να βρει λύση  είναι πως θα βοηθήσει τους νέους να “βγουν” από την εικονική πραγματικότητα που τους οδηγεί η κακή χρήση της τεχνολογίας και να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα της καθημερινότητας.

Αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίζουν οι περισσότερες οικογένειες με τα παιδιά τους και στο χώρο εργασίας μου γίνομαι δέκτης τέτοιων προβλημάτων.

Στην προεκλογική περίοδο πολλοί μιλούν για τους νέους αλλά κανείς δεν προσπαθεί να διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις που θα βοηθήσουν τη νέα γενιά να νιώσει ότι μπορεί να διεκδικήσει αυτό που της αξίζει. Να συμμετέχει στα κέντρα λήψης αποφάσεων που αφορούν αυτήν.

Τι θα μπορούσε να κάνει μια νέα Δημοτική Αρχή.

Να προσπαθήσει να αξιοποιήσει τη Βικελαία Βιβλιοθήκη ως πόλο έλξης των νέων. Με διάφορους τρόπους ελκυστικούς και ουσιαστικούς να φέρει τους νέους κοντά της. Με εκδηλώσεις, ημερίδες, αναλύσεις, για θέματα όπως το bullying, τον ρατσισμό. Για θέματα ενημέρωσης για ιστορικά στοιχεία που αφορούν στο Ηράκλειο, την Κρήτη αλλά και την Ελλάδα και που δεν διδάσκονται στο σχολείο, λόγω των προγραμμάτων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Να μάθουν οι νέοι να χρησιμοποιούν σωστά το διαδίκτυο. Να δημιουργηθούν ομάδες για σκάκι, ομάδες θεατρικές, ομάδες χορού, τραγουδιού (χορωδίες), μουσικής και ό,τι άλλο προτείνουν οι νέοι μας. Να οδηγήσει με τον τρόπο αυτό στην εξωστρέφεια τα παιδιά μας, τα οποία τα τελευταία χρόνια κλείνονται όλο και περισσότερο στον εαυτό τους και υστερούν στην επικοινωνία με τους άλλους. Πόσα παιδιά δημιουργούν τέτοιες παρέες και δεν έχουν τρόπο και χώρο για να εκφραστούν!

Το Πολιτιστικό Κέντρο, εκτός των άλλων, δεν πρέπει μόνο να αναπαράγει τέχνη και πολιτισμό αλλά θα πρέπει να παράγει τέχνη και πολιτισμό και θα μπορούσε να δώσει στέγη σε όλους τους νέους με τέτοιους είδους ανησυχίες.

Θα μπορούσε επίσης η νέα δημοτική αρχή να κάνει ουσιαστική προσπάθεια για να προφυλάξει τους νέους από τα ναρκωτικά και γενικά από τις εξαρτήσεις που δημιουργούν τόσα προβλήματα στη ζωή τους.

Αν πράγματι θέλει η δημοτική αρχή να είναι κοντά ισότιμα σε όλους τους δημότες δεν θα πρέπει αν αγνοήσει τα νέα παιδιά που είναι το μέλλον της πόλης, μένοντας μακριά από τους αγωνίες τους.

Θα πρέπει να τα βοηθήσει να νιώσουν ότι ζουν σε μια πόλη που ενδιαφέρεται για τους νέους, τους προσφέρει λύσεις στα προβλήματά τους και προσπαθεί καθημερινά να αναβαθμίσει την κουλτούρα τους.

*Ο κ.Γιώργος Μανδαλάκης είναι δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τους “Ηράκλειο Ενεργοί Πολιτές”

πηγή : cretalive.gr

Ποτέ δε θεώρησα ότι η ενασχόληση μου με το ποδόσφαιρο ήταν αναντίστοιχη με τις αναζητήσεις, την ιδεολογία και την κουλτούρα μου. Και αυτό γιατί θεωρώ ότι το ποδόσφαιρο είναι η επιτομή του κοινωνικού μας γίγνεσθαι, συγκεντρώνει όλες τις φάσεις εξέλιξης και πτώσης της κοινωνίας μας και αποτελεί ακτινογραφία της κρίσης που βιώνει μια χώρα. Θεωρώ δε ότι ο «καθωσπρεπισμός» και η «ποιότητα» των ανθρώπων που φτύνουν μετά βδελυγμίας τον κόρφο τους όταν ακούν τις λέξεις μπάλα, πρωτάθλημα, ομάδες, φίλαθλοι, οπαδοί είναι απλώς ένας στρουθοκαμηλισμός, μια στρεβλή αντίληψη της κουλτούρας των λαών.

Γιατί πολύ απλά μέσα από τα παιχνίδια αναδεικνύονται τα διαφορετικά χαρακτηριστικά κάθε λαού, μέσα από τη φιλοσοφία της οργάνωσης και της διεξαγωγής των πρωταθλημάτων διαφαίνεται η κατάσταση κάθε κοινωνίας.

Δεν είναι αντίστοιχη, σήμερα ας πούμε, η σήψη του ελληνικού ποδοσφαίρου στην κορυφή της πυραμίδας του, με τη σήψη που οδήγησε την ελληνική κοινωνία στην οικονομική αποδιοργάνωση;

Ποιος αρνείται το γεγονός ότι η οικονομική κρίση είναι το αποτέλεσμα μιας κρίσης που πρώτα και κύρια ήταν κρίση θεσμών, αξιών, ηθικής, προσώπων που ηγήθηκαν της χώρας και καταστρατήγησαν κάθε έννοια νομιμότητας. Ανάλογα φαινόμενα δε ζούμε και στο ποδοσφαιρικό μας γίγνεσθαι;

Δεν προσπαθώ να «ιδεολογικοποιήσω» το ποδόσφαιρο ούτε να «ποδοσφαιροποιήσω» την πολιτική ζωή (αν και αυτό θα ήταν πολύ εύκολο).

Νομίζω ότι η φράση «εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω» συνάδει με όσα μέχρι τώρα ανέφερα. Δεν έχουμε παρά να ρίξουμε μια ματιά στα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα και γενικότερα τον αθλητισμό, έτσι όπως αυτός εξελίσσεται σε διάφορες χώρες, για να επιβεβαιώσουμε το παραπάνω.

Το Γερμανικό ποδόσφαιρο και το παιχνίδι αυτό καθαυτό, είναι οργανωμένο, έχει διάρκεια και αρχές, όπως το γερμανικό κράτος στο οποίο συνήθως αναφερόμαστε ζηλεύοντας την οργάνωση και την αποτελεσματικότητά του.

Το Αγγλικό στηρίζεται στη δύναμη, το πάθος, αρκετές φορές είναι προβλέψιμο και μονότονο, μοιάζει με το φυσικό περιβάλλον και την τακτική μιας δύναμης (κρατικής) που στο διηνεκές ήθελε να κυριαρχεί..

Το Λατινοαμερικάνικο είναι πιο φαντεζί, σχεδόν άναρχο και λίγο αλήτικο σαν αγώνας επιβίωσης.

Ένας τελευταίος παραλληλισμός: το ποδόσφαιρο ως άθλημα ήταν κατ’ εξοχήν λαϊκό, αναδείκνυε, στο επίπεδο του παιχνιδιού, τις ατομικές δεξιότητες και την αρετή της συνεργασίας και στο επίπεδο των φιλάθλων και οπαδών ξανάφερνε στη μνήμη την αρχαία τέχνη της ειρωνείας και του πειράγματος στο πλαίσιο των ζωντανών ανθρώπινων σχέσεων.

Όταν διαπιστώθηκε ότι η διεισδυτικότητα του στις μάζες ήταν μεγάλη, αποτέλεσε πρόσφορο έδαφος ενασχόλησης σε επίπεδο παραγόντων, όσων μέσα από αυτό θα αποκτούσαν κοινωνικά ερείσματα, που σε τέτοιο βαθμό, ήταν δύσκολο να καταφέρουν με άλλο τρόπο. Γύρω από αυτό γιγαντώθηκε μια ολόκληρη βιομηχανία κέρδους που περιλαμβάνει managers, μέσα ενημέρωσης, επιχειρηματίες κ.λπ. κι έτσι έχασε τα αρχικά προσδιοριστικά του χαρακτηριστικά, όχι αναφορικά με τον φίλαθλο κόσμο, αλλά κυρίως ως προς τους στόχους που μέσω του ποδοσφαίρου θα πετύχαιναν οι λογής – λογής   εμπλεκόμενοι σε αυτό.

Περίπου ή  ακριβώς τα ίδια συμβαίνουν, σε ιστορική εξέλιξη, με την κοινωνική και πολιτική ζωή. Οι άριστοι του κράτους, που ασχολούνταν με τον τόπο τους ανιδιοτελώς με όραμα και στόχους, αντικαταστάθηκαν σε ένα βαθμό από αυτούς που, διαμέσου της πολιτικής, προσβλέπουν στην οικονομική και κοινωνική τους καταξίωση. Το σκηνικό και εδώ συμπληρώνεται από μέσα μαζικής ενημέρωσης, managers, εργολάβους κ.λπ.

Υπάρχουν κι εδώ κατά μια έννοια οπαδοί και φίλαθλοι αφού όπως πολύ εύστοχα είπε κάποιος «το σημερινό κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα μετατρέπει τους πολίτες σε καταναλωτές». Στο ποδόσφαιρο, την πολιτική και την κοινωνία λοιπόν, έχουμε  καταναλωτές προϊόντων χωρίς όμως να έχουμε παραγωγή.

Και αυτό είναι το παράδοξο της εποχής. Στα ποδοσφαιρικά γήπεδα το θέαμα είναι εισαγόμενο και χαμηλής ποιότητας, στο «θέατρο της πολιτικής» δεν έχουμε αυτόνομη παραγωγή ιδεολογίας και οράματος και χειροκροτούμε κακόγουστες φάρσες.

Και στις δύο περιπτώσεις καταλυτικό ρόλο δεν παίζει πολλές φορές η προσωπικότητα και η λογική  κρίση των πολιτών, αλλά η εικόνα που διαμορφώνουν τα μέσα ενημέρωσης που κάποιες φορές αναδεικνύονται σε κινητήρια δύναμη των εξελίξεων.

Εντούτοις, ελάχιστοι από μας αρνήθηκαν την κοινωνία, έφτιαξαν την ουτοπία τους και έζησαν με αυτήν. Οι υπόλοιποι, είτε αποδέχτηκαν τις καταστάσεις και συμμετείχαν σ’ αυτές, είτε συγκρούστηκαν πειθόμενοι σε αρχές αξίες και ιδανικά «απολαμβάνοντας» αρκετές φορές την μοναξιά του αγώνα τους.

Είναι βαθιά πίστη μου πως τις πιο πολλές φορές αξίζει να είσαι μόνος, με την πολύτιμη παρέα των συντρόφων σου στον αγώνα τον καλό, γιατί έτσι τουλάχιστον παραμένεις υγιής.

* O κ.Αναστάσιος (Τάσος) Τσατσάκης είναι ΕΤΕΠ στο ΤΕΙ Κρήτης και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη «Ηράκλειο Ενεργοί Πολίτες».

πηγή cretalive.gr

Οι κοινωνικές προκλήσεις απαιτούν μια νέα μορφή ενασχόλησης με την τέχνη. Η Ευρώπη βρίσκεται στο προσκήνιο μιας ευρείας πολιτιστικής διαδικασίας που στοχεύει στην ενίσχυση των επιδράσεων του πολιτισμού και της τέχνης στην κοινωνία και την ευημερία. Ακολουθώντας την Διακήρυξη της UNESCO που θεωρεί ότι ο πολιτισμός είναι ένας δυναμικός μοχλός ανάπτυξης , με κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιδράσεις, το συμβούλιο της Ευρώπης το 2015 διακηρύττει: Ο πολιτισμός αποτελεί βασική συνιστώσα της ανθρώπινης, της κοινωνικής, της οικονομικής και της περιβαλλοντικής διάστασης της ανάπτυξης και ως εκ τούτου αποτελεί βασικό στοιχείο βιώσιμης ανάπτυξης, δεδομένου ότι:
– οι δυναμικοί τομείς του πολιτισμού και της δημιουργίας, συμπεριλαμβανομένης της πολιτιστικής κληρονομιάς, μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της φτώχειας, μια και είναι σημαντικοί καταλύτες για την ανάπτυξη, την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή και την τοπική ανάπτυξη,
– ο πολιτισμός καθώς και η προώθηση και ο σεβασμός της πολιτιστικής πολυμορφίας παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των συγκρούσεων, στην οικοδόμηση της ειρήνης και στη συμφιλίωση
– ένας ανεξάρτητος τομέας του πολιτισμού και μέσων ενημέρωσης, αποτελούν θεμελιώδη συνθήκη για την ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης, την πολιτισμική πολυμορφία, την ενεργό δημοκρατία και τη βιώσιμη δημοκρατική ανάπτυξη,
– η υιοθέτηση συγκεκριμένων στρατηγικών για την πολιτιστική και αναπτυξιακή συνεργασία, οδηγεί σε πιο αποτελεσματικές και βιώσιμες δράσεις σε μεγάλο αριθμό τομέων.

Ένας αυξανόμενος αριθμός μελετών υπογραμμίζει τον θετικό αντίκτυπο των τεχνών
ως προς την ευημερία (ειδικά την ανάπτυξη της σωματικής και ψυχικής δημόσιας υγείας) – ως προς την κοινωνική διάσταση (από την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων και της κοινωνικής ενσωμάτωσης έως τη συσσώρευση του κοινωνικού κεφαλαίου) – ως προς τις πολιτιστικές και πολιτικές διαστάσεις (ισχυρότερη αίσθηση ότι ανήκουν στην κοινότητα).

Πάραυτα οι προκλήσεις στην κοινωνία είναι πολλές: σε μια «ρευστή ζωή » οι κοινές αξίες, οι κανόνες και το αίσθημα ότι κάπου ανήκουν οι πολίτες, εξαφανίζονται. Τα άτομα αντιμετωπίζουν μια μεγάλη αίσθηση αποπροσανατολισμού και ψυχοκοινωνικής κακοποίησης, η ανισότητα σε οποιοδήποτε επίπεδο αυξάνεται, αφήνοντας όχι μόνο τα φτωχότερα, αλλά και ένα ολοένα αυξανόμενο μέρος της κοινωνίας με λιγότερες ευκαιρίες για μια αξιοπρεπή ζωή. Η ίδια η δημοκρατική ζωή απειλείται: οι άνθρωποι δεν αισθάνονται να ανήκουν στην κοινότητα ή να βρίσκονται μέσα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με τη ζωή τους. Όλα αυτά τα στοιχεία επηρεάζουν σημαντικά τη ζωή των ανθρώπων και της κοινότητας. Η πολιτική και η έρευνα επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στις πολιτιστικές πρακτικές που μπορούν να ενισχύσουν τη συμμετοχή και να βοηθήσουν στην ανάπτυξη ικανοτήτων, ασκώντας αποφασιστική επίδραση
στην κοινωνική ποιότητα – ειδικά όσον αφορά την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική ένταξη – και την ευημερία της κοινότητας στο σύνολό της.

Εμείς οι «Ενεργοί Πολίτες»,
σε αντίθεση με ότι συμβαίνει σήμερα στην πόλη μας, όπου ο πολιτισμός κρατιέται ερμητικά «κλεισμένος» σε αίθουσες, με υψηλό αντίτιμο στους θεατές ή σε θεσμούς, σε οργανωμένες εκδηλώσεις και αστικού τύπου συγκεντρώσεις που μόνο οι προνομιούχοι μπορούν να παρακολουθούν, αφουγκραζόμενοι όλα τα παραπάνω και έχοντας ως πάγια θέση ότι όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση και συμμετοχή στο πολιτισμό:

-Δημιουργούμε και ενδυναμώνουμε μόνιμες δράσεις πολιτισμού στηρίζοντας και αξιοποιώντας το απόθεμα της πόλης μας, δίνοντας βήμα σε νέους δημιουργούς.
-Δημιουργούμε ΜΙΑ Επιτροπή πλαισιωμένη από έμπειρους καταξιωμένους καλλιτέχνες όλων των πεδίων, που θα επιλεχθούν με αξιοκρατικά κριτήρια, για να αναλάβει την διαχείριση του Πολιτιστικού Κέντρου, με σκοπό:
• να γίνει Πυρήνας Τέχνης προσβάσιμος για όλους τους δημότες,
• να γίνει τόπος πολιτιστικής παραγωγής υψηλής ποιότητας, έτσι ώστε να προσελκύσει κοινό από το εξωτερικό,
• να γίνει παράλληλα και τόπος εκπαίδευσης (καλλιτεχνικά εργαστήρια για όλους τους πολίτες, όλων των ηλικιών).
-Επανεξετάζουμε το περιεχόμενο και τη δομή των πολιτιστικών εκδηλώσεων.
-Αξιοποιούμε κάθε δημοτικό κτήριο για πολιτιστικές χρήσεις.
-Κάνουμε πράξη την αποκέντρωση των πολιτιστικών εκδηλώσεων σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα και τις τοπικές κοινότητες, δημιουργούμε πολιτιστικούς Πυρήνες στις γειτονιές.
-Αξιοποιούμε και κάνουμε συντήρηση των τειχών, οργανώνουμε πολιτιστικές δράσεις επάνω στα Τείχη (φεστιβάλ τύπου Fridge με τίτλο «Στα Τείχη – On the Walls» , κ.ά.)
– Ενισχύουμε το έργο της Βικελαίας βιβλιοθήκης.
Με γνώμονα τη καθολικότερη προσβασιμότητα στις δράσεις πολιτισμού δημιουργούμε θεσμούς του Δήμου στελεχωμένες με επαγγελματίες καλλιτέχνες, όπως:
• Δημοτικό θέατρο. Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει στην τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, δημοτικό θέατρο, θεσμός που θα λειτουργήσει ως πρεσβευτής του Δήμου στην πολιτιστική βιομηχανία της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, που θα περιλαμβάνει Κεντρική Σκηνή, Παιδική Σκηνή και Πειραματική.

• Δημοτική Ομάδα Χορού.

• Διεθνές Κέντρο Μινωικού Πολιτισμού. Το Ηράκλειο μπορεί και πρέπει να παίξει το ρόλο της Μητρόπολης του Μινωικού Πολιτισμού στην Κρήτη. Ένα τέτοιο Κέντρο θα αποτελέσει πόλο έλξης της αφρόκρεμας των μελετητών ανά τον κόσμο αλλά και των αρχαιολόγων, που ασχολήθηκαν και συνεχίζουν να ασχολούνται με το Μινωικό Πολιτισμό.
• Μεσογειακό Κέντρο για τις Τέχνες στην Κοινότητα, ένα Κέντρο με συνεχόμενη και ανοικτή συμμετοχή κινήσεων, συλλόγων, ομάδων ή και ατόμων που με τη βοήθεια δήμου και επαγγελματιών καλλιτεχνών, θα μπορούν οι ίδιοι οι δημότες να δημιουργούν πολιτιστικές δράσεις, εργαστήρια, φεστιβάλ κ.ά. Θα είναι όχι μόνο το «σπίτι» της δημιουργικότητας και έκφρασης για κάθε δημότη, αλλά και ένας τόπος όπου νέοι από όλη την Ευρώπη και τη Μεσόγειο θα μπορούν να συναντώνται, να ανταλλάσουν εμπειρίες, να αναπτύσσουν τις δεξιότητές τους.
• Χειμερινό δημοτικό κινηματογράφο στο Πολιτιστικό Κέντρο.

• Διεθνές κέντρο Γραμμάτων και Τεχνών.

• Δημοτική πινακοθήκη Εικαστικών τεχνών.

Επίσης προτείνουμε
-τη δημιουργία Εργαστηρίων Κινηματογράφου, Φωτογραφίας, Ζωγραφικής, Δημιουργικής Γραφής για όλους τους δημότες, ειδικά τους νέους,
-τη δημιουργία πολιτιστικών προγραμμάτων που θα αφορούν άτομα με ειδικές ανάγκες, ή ηλικιωμένους, καθώς και
-τη συμμετοχή του Δήμου και των Δομών του σε ευρωπαϊκά πολιτιστικά προγράμματα (Creative Europe, Erasmus+, κ.ά.).

Τέλος, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα έτσι ώστε όλες οι πολιτιστικές δράσεις του Δήμου να είναι προσβάσιμες σε Α.Μ.Ε.Α. και κατανοητές σε ανθρώπους π.χ. με προβλήματα όρασης ή ακοής.

*Η κ.Κουτσάκη Ειρήνη  είναι ηθοποιός,artistic project manager και υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τους Ενεργούς Πολίτες

Στο πολεοδομικό συγκρότημα  Ηρακλείου – Αλικαρνασσού υπάρχουν περίπου 650.000 μέτρα δικτύων ύδρευσης (από τα οποία 350.000 μέτρα περίπου νέα και 300.000 μέτρα παλαιά τα οποία χρήζουν αντικατάστασης). Επίσης, σε ότι αφορά την αποχέτευση, υπάρχουν περίπου 500.000 μέτρα δικτύων ακαθάρτων, 12 αντλιοστάσια ακαθάρτων και 100.000 μέτρα αγωγών όμβριων. Υπάρχουν περιοχές δομημένες εκτός σχεδίου πόλης (Κορακοβούνι, Μαραθίτης, Φιλοθέη, κλπ ) όπου υπάρχει σοβαρό έλλειμμα υποδομών σε ύδρευση και αποχέτευση και μη δυνατότητα χρηματοδότησης λόγω ανυπαρξίας μελέτης και κατά συνέπεια εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων. Η ΔΕΥΑΗ τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις προσωπικού, αποτέλεσμα αποχωρήσεων και απαγόρευσης προσλήψεων από την ισχύουσα νομοθεσία.

Τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά του συστήματος υδροδότησης του Ηρακλείου συνοψίζονται ως εξής:

Ετήσιες αντλήσεις 18 000 000 m³

Ετήσια Θεωρητική κατανάλωση 16 700 000 m³ (2015) – 17 600 000 m³ (2020)

Ετήσια Τιμολογημένη κατανάλωση 8 000 000 m³

Μέσο ενεργειακό κόστος άντλησης ανά m³  0.18 €.

Μέσο συνολικό κόστος άντλησης ανά  m³  0.21 € – 0.23 €

Απώλειες >55%

Μέσες ετήσιες εισροές από Φράγμα Αποσελέμη  5 000 000 m³

Αστοχίες εισροών από Φράγμα Αποσελέμη ≈ 2 φορές / δεκαετία

Πεδία γεωτρήσεων με ποσοτική υποβάθμιση Πεδία Θραψανού και Μαλίων

Πεδία γεωτρήσεων με ποιοτική υποβάθμιση Πεδία Κερης Τυλίσου και Μαλίων

Οικονομικά στοιχεία σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση επί του προϋπολογισμού εσόδων – εξόδων οικονομικού έτους 2019

Οι εισπράξεις το 2018 σε σχέση με το 2017 παρέμειναν στο ίδιο επίπεδο (2017 15,75 εκ. €,  2018 15,8 εκ. €).  Οι ετήσιες αμοιβές και έξοδα προσωπικού ανέρχονται στα 5.0 εκ. € . Το ετήσιο κόστος καταναλώσεων – ΔΕΗ – ξεπερνά τα 4.5 εκ. €. Η τοκοχρεωλυτική δόση για το δάνειο της Επιχείρησης προς την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, αρχής γενομένης  την 30 – 12 – 2016, για 40 χρόνια είναι 1,254 εκ. € τον χρόνο. Υπολογίζω ότι ο συνολικός δανεισμός της Επιχείρησης ανέρχεται στο ποσό των 50.0 εκ. €.  Το κόστος των τοκοχρεολυσίων κυμαίνεται στο 15% των εσόδων. Αρκετές φορές η ταμειακή στενότητα δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ομαλή λειτουργία της επιχείρησης. Παρά το γεγονός ότι η ΔΕΥΑΗ διαθέτει άξιο και ειδικευμένο προσωπικό, τα προβλήματα είναι πάρα πολλά και ζητούν άμεση λύση.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Στα τελευταία 4.5 χρόνια ο κύριος Λαμπρινός  άλλαξε  τρεις φορές τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο  της   ΔΕΥΑΗ. Είχα την ευκαιρία να συνεργασθώ με όλους, – αξιόλογοι άνθρωποι, με θέληση να προσφέρουν. Επιτρέψτε μου όμως να κρίνω συνολικά το έργο τους. Τι άλλαξε όσον αφορά το τελικό προϊόν που ονομάζομε πόσιμο νερό στα σπίτια μας; Είμαι βέβαιος ότι στις επόμενες μέρες όλοι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι θα προσπαθήσουν να προσεγγίσουν το θέμα με τα γνωστά πια τετριμμένα αλλά και ξεπερασμένα παραμύθια δεκαετιών. Έχουμε τη λύση για το 50% του νερού που χάνεται και δεν τιμολογείται … έχουμε τη λύση για την καθημερινή έλλειψη τροφοδοσίας … έχουμε τη λύση για την ποιότητα του νερού  που  μπαίνει στα σπίτια μας … και τόσες άλλες υποσχέσεις!

Πιστεύω ότι ήλθε η ώρα να αρχίσει η διαδικασία εκπόνησης ενός συνολικού σχεδίου για την οριστική λύση του προβλήματος. Τα υδροφόρα πεδία του Ψηλορείτη  και των Λασιθιώτικων βουνών  από όπου αντλούνται τα υπόγεια νερά είναι σημαντικά αρκεί να αξιοποιηθούν σωστά.   Υπάρχουν στοιχεία στο Γεωλογικό τμήμα της ΔΕΥΑΗ από διακεκριμένους επιστήμονες εγνωσμένης αξίας πάνω στα οποία πρέπει να βασισθεί μια νέα Δημοτική Αρχή ώστε σε συνεργασία με την Πολιτεία το πρόβλημα  επάρκεια-πόσιμου νερού να δρομολογηθεί και να λυθεί οριστικά.

Ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός μιας νέας Δημοτικής Αρχής πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

Η νέα Δημοτική Αρχή πρέπει να ασχοληθεί άμεσα και σοβαρά με το θέμα της υποστελέχωσης. Δεν επαρκούν οι τεχνικοί υπάλληλοι για να επιβλέψουν και να παραλάβουν  έργα που πρέπει να υλοποιηθούν, χρηματοδοτούμενα  από εγκεκριμένα κονδύλια ΕΣΠΑ και από το πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ.

Να αξιοποιηθούν άμεσα τα ποσά που εγκρίθηκαν από την κεντρική κυβέρνηση για την αντικατάσταση των παλαιών δικτύων.

Να προχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες η αντικατάσταση όλων των παλαιών υδρομέτρων. Αυτή η παρέμβαση έπρεπε να είχε υλοποιηθεί από την παρούσα Δημοτική Αρχή για πολλούς και διαφόρους λόγους. Ήταν προεκλογική δέσμευση, δεν υπάρχει δικαιολογία ότι ο επίτροπος φταίει μαζί με την γραφειοκρατία και καθυστερήσαμε. Το όφελος για την επιχείρηση και για την πολιτική θα ήταν διπλό. Η επιχείρηση θα αύξανε τα έσοδα – τα οποία χρειάζεται – και η πολιτεία θα έκανε το καθήκον της για απονομή δικαιοσύνης. Δεν γίνεται να αδικείται ο πολίτης που χρησιμοποιεί υδρόμετρο που καταγράφει πραγματικές ποσότητες νερού. Μια επισήμανση: Ελπίζω τα νέα υδρόμετρα να είναι συμβατά στην περίπτωση που μια νέα Δημοτική Αρχή θελήσει πραγματικά να χρησιμοποιήσει τις εφαρμογές της νέας τεχνολογίας, η μέτρηση των καταναλώσεων να γίνεται με ένα εργαζόμενο που οδηγεί αυτοκίνητο με κατάλληλο εξοπλισμό   και απλώς περιοδεύει και καταγράφει χωρίς να χρειάζεται να σηκώνει καπάκια φρεατίων.

Με δεδομένο ότι το φράγμα Αποσελέμη δεν μπορεί να λύσει οριστικά το πρόβλημα επάρκειας νερού, η νεα Δημοτική Αρχή πρέπει να υλοποιήσει άμεσα το σχέδιο εξόρυξης  νέων γεωτρήσεων σύμφωνα με τις μελέτες που υπάρχουν στο Γεωλογικό τμήμα της ΔΕΥΑΗ. Ξέρω, θα μου πουν οι φίλοι μου που έχουν την ευθύνη και την διοίκηση της ΔΕΥΑΗ σήμερα ότι  – εμείς ήδη τα έχουμε υλοποιήσει αυτά. Πιστέψτε με ξέρω τις ατέλειες και τις ελλείψεις και τι έπρεπε να έχει γίνει.

Να εγκαταλειφτεί  κάθε σκέψη που έχει να κάνει με το θέμα της αφαλάτωσης του νερού. Είναι περίεργο να μιλάμε για αφαλάτωση σε ένα νησί με τεράστιους ορεινούς όγκους με βροχοπτώσεις που ξεπερνούν πολλές φορές το 1,5 μέτρο.

Μακροπρόθεσμος σχεδιασμός

Εδώ αρχίζει η έρευνα και ο συντονισμός για να φανεί πιο είναι το όραμα, η κατάρτιση, η θέληση και η δέσμευση  του επόμενου Δημάρχου για την οριστική λύση του προβλήματος. Όπως ανάφερα στοιχεία και μελέτες υπάρχουν. Έχετε ακούσει για την πηγή “ ΑΛΜΥΡΟΣ”. Πρόσφατα άκουσα υποψήφιο Δήμαρχο να ανακοινώνει ότι βρήκε τη λύση αναφέροντας διάφορες παρεμβάσεις, μελέτες και οτιδήποτε φανταστείτε που έχουν να κάνουν με την πηγή “ΑΛΜΥΡΟΣ”. Μου θύμισε εξαγγελίες τύπου Αποσελέμη. Καλά, πότε επιτέλους θα αρχίσουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας;  Εγώ λέω ποτέ. Αν τα χρήματα δεν είναι δικά μας, αν δεν υπάρχει κανένας υπεύθυνος να ελέγξει το αποτέλεσμα … τότε κάνουμε Δημοκρατία με τα λεφτά των άλλων, όπως συνήθως διαπιστώνουν αυτοί που σκέπτονται.  Η αλήθεια έχει κόστος. Ειδικά όταν ασχολείσαι με την πολιτική.

Σε ένα πράγμα συμφωνώ, η λύση υπήρχε και θα υπάρχει μόνο αν εκμεταλλευτούμε συνδυαστικά την πηγή “ΑΛΜΥΡΟΣ”, τις γεωτρήσεις και μια ποσότητα που θα έρχεται από τον Αποσελέμη. Δεν θα αναπτύξω διεξοδικά το θέμα “ΑΛΜΥΡΟΣ”, να είστε βέβαιοι ότι θα σας τρελάνουν στις αναλύσεις. Ένα μόνο σας λέω. Προσέξτε ποιοι το λένε και με ποιους συνεργάτες.

Δεν ανάφερα καθόλου το προσφιλές θέμα απωλειών στο δίκτυο ύδρευσης. Ποιος θα βγάλει τον λαγό από την τρύπα; Ποιος θα βρει που και πως χάνεται το νερό; Θέμα δεκαετιών. Είμαι μηχανικός. Εάν δεν υπάρξει συνεχής ροή νερού σε όλο το δίκτυο ύδρευσης με την απαιτούμενη πίεση, ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορείς να βγάλεις. Το νερό θα συνεχίζει να παλινδρομεί παρασύροντας ότι βρει στο πέρασμα του, η γεύση και η ποιότητα του θα είναι πάντα προβληματική, τα δε ντεπόζιτα στα δώματα των κατοικιών και οι υπόγειες δεξαμενές τροφοδοσίας θα είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης του Ηρακλείου. Ελπίζω, η τοποθέτηση νέων υδρομέτρων να  μπορέσει  να μας λύσει ένα γρίφο – καταναλώναμε ποσότητες νερού χωρίς να πληρώνουμε; Το νερό που χάνεται θέλει πολλές υποδομές και παρεμβάσεις για να διαπιστωθεί με ασφάλεια που πάει. Σε οργανωμένες κοινωνίες απώλεια νερού πάνω από 15% δεν είναι αποδεκτή.  Θα μου πεις εδώ έχουμε αποδεχτεί σαν κοινωνία να αγοράζουμε ένα καφέ και να τον πληρώνουμε 2000 ευρώ, οι απώλειες μας μάραναν; Το ξέρω … δεν συμφωνείτε … είμαι και εγώ σαν τους άλλους … την ψήφο σας θέλω … προσπαθώ να σας εξαπατήσω!  Σας παρακαλώ κάνετε μια διαίρεση.   Εάν το νερό που έρχεται στα σπίτια μας είχαμε  συνηθίσει να το πίνουμε – εγώ δεν λέω πως είναι ακατάλληλο προς πόση – τι θα κερδίζαμε; Eνα κυβικό  περιέχει 1000 λίτρα νερό. Πόσο κοστίζει μια φιάλη νερού που αγοράζομε από το εμπόριο;

Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ποιότητα και η αποτελεσματικότητα της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής εξαρτάτε από τις δικές μας επιλογές. Σέβομαι όποιον  συμπολίτη μας αποφασίσει να ασχοληθεί με τα κοινά. Έχω όμως τις αντιρρήσεις μου με εμάς όταν έλθει η ώρα να ψηφίσουμε. Ήλθε η ώρα να κάνουμε μια προσπάθεια να αξιολογήσουμε τον  κάθε υποψήφιο. Έκανα τις επιλογές μου πριν καν ζητήσω την ψήφο σας. Με τα δικά μου κριτήρια. Επέλεξα εδώ και πέντε χρόνια να συνεργαστώ με τον Ηλία Λυγερό και δεν με απογοήτευσε. Συμμετείχε  τα τελευταία χρόνια μαζί με τους υπόλοιπους δημοτικούς συμβούλους της παράταξης στο   Δημοτικό Συμβούλιο με τον καλύτερο τρόπο. Ήταν εκεί θέτοντας θέματα ασκώντας παράλληλα μια εποικοδομητική αντιπολίτευση.  Δούλεψε όλα τα θέματα που θα απασχολήσουν την νέα Δημοτική Αρχή. Στη δημοτική παράταξη “ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ” – αν ψάξετε – θα βρείτε υποψήφιους που διαθέτουν τις γνώσεις και το μεράκι για προσφορά, απαραίτητα στοιχεία ικανά να βοηθήσουν τον Ηλία Λυγερό  να αντιμετωπίσει και να αρχίσει να λύνει τα προβλήματα που εδώ και χρόνια βασανίζουν τους πολίτες. Δεν υποστηρίζω ότι τα θέματα που ανάφερα για την  ΔΕΥΑΗ θα λυθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, να είστε όμως βέβαιοι ότι η διαφορά στον τρόπο αντιμετώπισης των θα αλλάξει ριζικά και αυτό θα φανεί χωρίς τυμπανοκρουσίες.

*Ο κ.Μανώλης Καροφυλάκης είναι Μηχανολόγος Μηχανικός και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τους “Ηράκλειο Ενεργοί Πολίτες” 

πηγή : εφημερίδα Νέα Κρήτη