Προκλητικός ο τίτλος του άρθρου μεγαλύτερη όμως πρόκληση είναι αυτή των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όχι μόνο εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των υποψηφίων δημάρχων και δημοτικών συμβούλων, αλλά κυρίως γιατί με το νέο νομοθετικό πλαίσιο δημιουργούνται απαιτήσεις συνεννόησης για τη λήψη αποφάσεων στο δημοτικό συμβούλιο.
Είναι σίγουρο ότι προϋπόθεση γι’ αυτό αποτελεί η υψηλή πολιτική παιδεία, και το επεξεργασμένο σχέδιο και όραμα. Γιατί μόνο πολίτες – λαοί με μια ώριμη, επεξεργασμένη και ισχυρή συνείδηση της έννοιας του γενικού, δημόσιου αγαθού μπορούν να διαμορφώσουν μια αξιοπρεπή σχέση με την πόλη και τον χώρο.
Εντούτοις, στις πόλεις που διαμορφώσαμε κυριαρχούν φορτία τσιμέντου και ανθρώπων με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται ο δημόσιος χώρος και κατ’ επέκταση να μην έχει βήμα ο δημόσιος λόγος. Σε αυτές τις συνθήκες διαμορφώνεται μαζική αντίληψη που οδηγεί σε ένα πρότυπο εξωγενούς και όχι ενδογενούς ανάπτυξης, με αποτέλεσμα η απαιτούμενη μεγάλη κατανάλωση να ελέγχεται από ξένες αλυσίδες διανομής ενώ τα μέσα προβολής και επικοινωνίας ομογενοποιούν τους κατοίκους και τον πολιτισμό.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει μέχρι τώρα, αυτό που οφείλει να παράγει η πόλη, η δημοκρατία, η εκκλησία του δήμου είναι οι σκεπτόμενοι πολίτες. Και στην πρόκληση αυτή οι πολίτες πρέπει να επιλέξουν την πολιτική που πρεσβεύει το αληθινά νέο.
Το νέο στην πολιτική δεν έρχεται από το πουθενά, δεν κατευθύνεται από αόρατους μηχανισμούς, δε μοιάζει με προσκεκλημένο jeune premier στη σκηνή των δημοτικών πολιτικών δρώμενων.
Ούτε η επιστροφή του παλιού που ενδύεται το μανδύα του νέου, φέρνοντας στο μυαλό μας τη θεωρία του πολιτικού μεταμορφισμού, εγγυάται τις απαιτούμενες αλλαγές.
Η επίκληση του «διαφορετικού» που δεν έχει συγκροτημένη άποψη και σχέδιο, λειτουργεί ατομικά και αυτάρεσκα, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να καθηλώσει τη δυναμική της πόλης και να διαιωνίσει τα προβλήματα λόγω αναποτελεσματικότητας και ραθυμίας.
Εμφανίζεται ακόμη μια επίφαση «νεωτερικότητας», που στην ουσία είναι η επανάληψη του παλιού μηχανιστικού μοντέλου ανάδειξης άφθαρτων ηγετών και διαπιστώνεται η αγωνιώδης προσπάθεια πολιτικής επιβεβαίωσης προσώπων και σχημάτων που καταναλώνουν το δημόσιο βίο.
Φορείς του νέου είναι όσοι πραγματικά έδειξαν ήθος, εργατικότητα, παρήγαγαν ιδέες, συγκρούστηκαν με κατεστημένες αντιλήψεις, αντιπαρατέθηκαν, δε συμβιβάστηκαν, ήταν παρόντες και μίλησαν, δε σιώπησαν αποδεχόμενοι τετελεσμένα. Αυτοί βλέπουν τις ιδέες τους να δικαιώνονται γιατί η πολιτική πέρα από τέχνη του εφικτού, όταν συνυφαίνεται με επαρκές μορφωτικό επίπεδο, είναι και πρόβλεψη.
Ένα δεύτερο μεγάλο ζήτημα είναι αυτό της πολιτικής ηθικής.
Η δημόσια πολιτική ηθική κρίνεται στα πεδία της πολιτικής δημιουργίας, του πολιτικού καθήκοντος και του χρέους, της διάθεσης προσφοράς και όχι του αρμέγματος της αγελάδας. Το τελευταίο είναι απόρροια μιας προπολιτικής αντίληψης δεν είναι παιδεία της πόλης και πρόταγμα πολιτισμού.
Σε αυτή την κρίσιμη για την πόλη και την αυτοδιοίκηση εκλογική μάχη αναμετρώνται οι ιδέες με τους μηχανισμούς, το ήθος με τα συμφέροντα, η πολιτική με τον τακτικισμό, το παραγωγικό με το καταναλωτικό πρότυπο.
Οι πολίτες οφείλουν να επιλέξουν ποιον δήμο και ποια αυτοδιοίκηση θέλουν.
Ήδη τα προβλήματα είναι πολλά, το έργο που πρέπει να γίνει τιτάνιο.
Ιδέες, πρακτική, αξίες, όραμα και ικανότητες συνθέτουν το παζλ των χαρακτηριστικών της ζητούμενης δημοτικής διακυβέρνησης.
Οι «Ενεργοί πολίτες» μαζί με όλα τα παραπάνω διαθέτουν την εμπειρία και την αποδεδειγμένη διάθεση για να οδηγήσουν τον δήμο μας στους δρόμους μιας άλλης ανάπτυξης.

*Ο κ. Αναστάσιος (Τάσος) Τσατσάκης είναι ΕΤΕΠ στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη «Ενεργοί Πολίτες» και υποψήφιο δήμαρχο τον Ηλία Λυγερό.

πηγή :  cretalive.gr